"ปอกเปลือกตลาดเครื่องเสียงมือ 2 ที่รู้แล้วจะช๊อค"

โดย...อ. ไมตรี ทรัพย์เอนกสันติ

ท่านที่เล่นเครื่องเสียงอยู่ ช้าหรือเร็ว ท่านต้องเบื่อและอยากเปลี่ยนบางชิ้นใหม่ โดยขายชิ้นเก่าออกไปเป็น เครื่องเสียงมือ 2 (second hand)
เครื่องเสียงเก่ามี 2 ประเภท

1. เก่าแต่ใหม่ เพราะยังไม่เคยถูกใช้ เรียก ตกรุ่น เก่าเก็บ ไม่เคยผ่านการเปิดใช้งานใดๆ    ราคาจะลดลงจากของใหม่รุ่นใหม่  25-40% 
   น่าซึ้อถ้าการใช้งานยังเป็นเทคโนโลยี่ทันสมัยไม่ตกยุค
2. เก่าเพราะผ่านการใช้งานมาแล้ว สิ่งที่ต้องระวัง  กรณีแรก  เคยถูกใช้งานมามากสักระยะหนึ่ง แล้วทิ้งไว้ 18 เดือนขึ้นไป จะมีปัญหา ตัวเก็บประจุ"ทั้งเครื่อง" แห้ง ฝ่อ หมดแล้ว อาจทำให้เสีย หรือ เสียงกร้าว แข็ง แห้ง เสียงกลางโด่ง บางเครื่องอย่างพวกเพาเวอร์แอมป์ ถ้าตัวเก็บประจุตัวใหญ่ในภาคจ่ายไฟแห้งเสีย อาจทำให้ เปิดปุ๊บ เสีย พัง เลย ต้องใส่ไฟ ac เข้าไปทีละนิดๆ เห็นมีการแทบชั่งกิโลขายพวกเครื่องเสียงเก่าจากต่างประเทศ เป็นเกรดชาวบ้านเล่นไม่ใช่ระดับไฮเอนด์ ซึ่งมักเล่นกันแบบอัดหนัก ไม่ทะนุทะหนอม ปัญหา อะไหล่เสื่อม หมดอายุ ยิ่งหนักหนาสาหัส เผลอๆซ่อมมาจนเละ ซื้อไปก็เสี่ยงสูง ทั้งอะหลั่ยหายาก ไม่ตรงค่า 

พวกเทป ( แบบม้วนเปิด open reel, แบบม้วนเล็ก cassette tape ,  เครื่องเล่นจานเสียง )  สายพานมักแห้งแข็ง หมดอายุ ไม่ยืดหยุ่น เสียงห่วย พังง่าย ไม่แนะนำให้ซื้อเลย จริงๆ ถ้าจูนชุดเป็น เสียง มิติ ไม่มีทางสู้. CD  ได้เลย แต่เครื่องเล่น CD เก่า ก็ไม่น่าเล่นเท่าไร เพราะอะหลั่ยมักหายากหรือหาไม่ได้เลย เสียคือทิ้งเป็นส่วนมาก ต่อให้เครื่องระดับไฮเอนด์ด้วย ตัวดีเลย  เรื่องปัญหาอะหลั่ย เครื่องราคา 3แสน อาจเป็นเศษเหล็กได้ทันที  ต้องดูยี่ห้อ ผู้นำเข้า ดีๆ(ผมโดนแสบมาแล้ว)

มีช่างซ่อม ผู้นำเข้าบางเจ้า ไม่ลงทุนสต็อกอะหลั่ย ถ้าของคุณเสียส่งซ่อม เขาจะรอจนกว่าจะมีเครื่องรุ่นเดียวกันส่งมาซ่อมเช่นกัน ช่าง/เจ้าของบริษัทผู้นำเข้า จะถอดอะหลั่ยจากเครื่องหนึ่งไปซ่อมให้อีกเครื่องห นึ่งเรียกการ วน อะหลั่ย (วงการเครื่องเสียงรถยนต์ พระท่านเอามาเพื่อให้ล้าง 
หัวเทปเฉยๆ ก็ดันไปถอดอะหลั่ยของท่านอ้างซ่อมโน่นนี่นั่นไปหมด พระท่านมาบ่นเล่าให้ผมฟัง  บาปมากๆ เลย

เพราะการหาอะหลั่ยยากหรือหาไม่ได้เลย ทำให้การซื้อเครื่องเล่น  CD เก่า เป็นสิ่งที่ควรเลี่ยง นอกจากได้ถูกมาก และทำใจไว้ก่อนได้ หรือรักรุ่นนั้นอยู่แล้วและรู้ประวัติการเล่นดี ก็โอเค ถ้าไม่อยากเสี่ยงก็หันไปเล่นพวกเครื่องดึงเพลงจากYouTube, เวบขายเพลง ของใหม่มาเล่นดีกว่า( Streaming )

3. อย่างไรก็ตาม ถ้าเครื่องเสียงนั้นๆ ปรีแอมป์ ,เพาเวอร์แอมป์, รีซีฟเวอร์, จูนเนอร์ , ลำโพง เป็นชิ้นที่เจ้าของเครื่องใช้ประจำอยู่ ไม่ได้เก็บแช่ไว้นานๆไม่ได้ใช้  และเรารู้ประวัติว่าไม่เคยซ่อม อย่างนี้ ถ้าเป็นของดีจริง น่าซื้อที่สุด คุณจะได้ของดีในราคาถูกกว่าของใหม่เอี่ยมแกะกล่องอาจถึง 30-40% ถ้าใหม่แกะกล่องชุดละ 1ล้านบาท คุณจะประหยัดเงินได้ 3-4แสนบาททีเดียว และเมื่อซื้อไปแล้ว คุณเล่นรักษาของ ขายต่อเป็นมือ2 
สภาพ 85% คุณอาจขายได้ 5-6แสนบาทขาดทุนแค่ 1-2 แสนบาทกำไรเล่นเป็น5-6ปี และปล่อยได้ง่ายด้วย เพราะคนซื้อต่อไปถูกลงไปถึงครึ่งหนึ่ง  ยิ่งถ้าเป็นรุ่นที่ดังตลาดต้องการ หายาก ไม่มีทำอีกแล้ว  ขายต่อไม่ขาดทุน และเผลอๆอาจได้กำไรติดปลายนวมด้วย

4.อย่างไรก็ตาม ไม่แนะนำให้ซื้อพวกสายต่างๆ ไม่ว่าจะลดราคาลงเหลือเท่าไร เพราะวงการสาย ขายกำไรกันสูงเกินจริงมาก ยิ่งสายรูปลักษณ์แฟนซี บึกบึน เส้นโตเท่าแขน น่าเกรงขาม สิ่งหนึ่งที่พวกนี้ขายได้ คือ บุคคลิคเสียงที่ใหม่ๆอาจถูกหูจนกลบเกลื่อนเสียงของลำโพง,เครื่อง อยู่กินกับมันไปสักพักจะจับ"ความจำเจ" ของสุ้มเสียง มิติเสียง เวทีเสียง บรรยากาศ ของมันได้ และจะเกิดความเบื่อหน่าย เลี่ยน เอียน เซ็ง และในการขายสายพวกนี้ เกือบทัังหมด ไม่กล้าให้ลูกค้าเอาไปลองที่บ้าน ยัดเยียดอ้างสารพัด 108ให้หลับหูหลับตาซื้อไปทั้งที่สายผงชูรสเหล่านี้ราคาก็แพงลิบลิ่ว(สายไฟ ac เส้นละ 1ล้านบาท ,สายลำโพงคู่ละ 1ล้านบาท, สายเสียงคู่ละ 1 ล้านบาท ) สายพวกนี้ ฟังใหม่ๆน่าตื่นเต้นดีทั้งนั้น แต่ไม่นาน จะพบว่า   "เสียงเน่า"

5.   ลำโพงเก่า ถ้ามันไม่พิสดารดีจริง ลดราคาลงมาเยอะ ไม่น่าซื้อ ด้วยการใช้วัสดุที่สมบูรณ์แบบขึ้น ทั้งกรวย แม่เหล็ก ตัวตู้ แผงวงจรแบ่งเสียง สายภายใน ประกอบกับ เทคโนโลยี่การผลิตดอกลำโพง ตัวตู้ การผลิตทีละเยอะๆ ทำให้ราคาต่อราคาของลำโพงรุ่นใหม่ที่ดีๆ กินขาดลำโพงเก่า 35-40  ปีมาแล้ว ที่ราคาแพงกว่าด้วย โดยเฉพาะรุ่นที่ไม่ใช่เรือธง  รุ่นใหม่มักดีกว่า แถมถูกกว่าด้วย 

พวกลำโพงรุ่นTopเรือธง รุ่นใหม่ๆทุกวันนี้  มักนำเสนอความคิดโบราณเกือบ 100ปีที่แล้ว เช่นระบบฮอร์น ระบบแผ่นฟิล์มริบบ้อน ระบบกระจายเสียงรอบตัว ฯลฯ ซึ่งพวกนี้เคยเป็นที่ฮือฮาเมื่อ40-70 ปีที่แล้ว ปัจจุบันมีน้อยเจ้าที่ยังคงใช้อยู่ ถ้าของดีจริงทำไมยี่ห้ออื่นๆไม่เอาไปดัดแปลงทำออกมาขายบ้าง ทำไมพวกนี้จึงสูญพันธ์ไปเมื่อ30-40ปีมาแล้ว

ลำโพงใหญ่สูงท่วมหัว แทบทั้งหมด จะกินวัตต์มาก ต้องใช้เพาเวอ์แอมป์เป็นร้อยๆวัตต์ ขับ และต้องใช้ห้องฟังขนาดใหญ่ เสียงความถี่ต่ำลึก แรงเกินไป ห้องฟังจะพัง ไฟเพดานคลอนหลวมตกลงมา เขย่าโน่นนี่สั่นกราวไปทั้งห้อง น่ารำคาญ เสียงต่ำทะลุกำแพงได้ดี ระวังข้างห้อง ข้างบ้านด่า มีเรื่องทะเลาะกันยิงกันตาย 

6.เครื่องเสียงมือ2ที่หิ้วหนีภาษีเข้ามา ไม่น่าซื้อด้วยประการทั้งปวง อย่าเชื่อการรับปากซ่อมให้ของคนขายเครื่องเสียงมือ 2บางคน คุณจะปวดหัวและน้ำตาตกใน เช่นเครื่องเสีงไฮเอนด์ โดยเฉพาะ เครื่องเสียงโบราณที่นักเล่นพูดเหมือนกันหม เล่นไปซ่อมไป อยู่กับช่าง มากกว่าอยู่กับเจ้าของ (เรื่องวนอะหลั่ยด้วย)

7.เรื่องการขายเครื่องเสียง มือ2ไม่แนะนำอย่างยิ่งที่จะลงประกาศขายทาง online แล้วเปิดประตูบ้านต้อนรับ "ใครก็ไม่รู้"  เข้าบ้านมาดูของ ถ้าไม่รู้จักกัน คุณแน่ใจหรือว่า ไม่ได้เปิดบ้านให้โจรเข้ามาจี้ปล้นลูกเมียข่มขืน ถึงในบ้าน แถมข่มขู่ยกเครื่องเสียงขึ้นรถกระบะหนีไปทั้งชุด บางชุดเป็นล้านๆ บาท  เวลาคุณลงประกาศขายของคุณทางเฟสบุ๊กหรือเวบของเก่า ทันที จะมีพวกตัวแสบลงราคากดต่ำกว่าคุณมากให้คุณตกใจ จากนั้นจะให้พรรคพวกแกล้งโทรไปต่อราคาให้เท่ากับที่พวกเขาลงกดไว้ เราตกใจคิดว่าคงขายได้แค่นั้นจริง ก็จะรีบปล่อยออก พวกเขาก็จะเข้ามาซื้อไว้ นี่เล่นกันสกปรกแบบนี้

ถ้าเป็นไปได้ ควรโทรปรึกษานักวิจารณ์หลายๆท่านว่าจริงเท็จอย่างไร ปลอดภัยกว่า คือขายผ่านร้านค้า แต่ก็ไม่ใช่วิธีที่ปลอดภัยที่สุดเพราะบางร้าน  ขายของเราไปแล้วแต่เบี้ยวไม่ให้เงินเรา อ้างว่า

1.ยังขายไม่ได้เลย เอาเงินเราไปหมุน

2. ลูกค้าเอาไปลองที่บ้าน ยังไม่ตัดสินใจ

3. ลูกค้าตกลงซื้อแล้วแต่ยังไม่ได้โอนเงินมาให้

4. ตัวเองเห็นว่าทำกำไรได้ดีกว่า จะอ้างว่าลองแล้วมันรวนเสียโน่นนี่ ตนเลยช่วยซ่อมให้ ดองสักพักบอกซ่อมไม่ได้ ไม่มีอะหลั่ย เอาอย่างนี้แล้วกัน ตนจะช่วยอุ้มซึ้อขึ้นมาเองแต่ขอราคาลดลงอีกเท่านั้นเท่านี้ ยิ่งถ้าลูกค้าร้อนเงินยิ่งรุกขยี้หนัก  ร้านขายของเก่าที่ดุจโจรอย่างนี้มีจริงๆ คนวงการเขารู้กันหมดและเตือนๆกัน จนต้องปิดร้านหายไป เชื่อว่า น่าจะยังวนเวียนอยู่นั่นแหละ ก็ระวัง หนีเสือปะจรเข้ หาร้าน คน ที่ไว้ใจได้จริงๆ 

8.  ซื้อของหิ้ว หนีภาษี ต้องกดราคาให้หนัก เพราะส่วนใหญ่  เสียแล้ว เอเยนต์จะไม่ซ่อมให้ อย่าหลงคารมคนขายว่ามีปัญหาส่งมาได้เลย รู้จักช่างซ่อมฝีมือดีที่แม้แต่เอเย่นต์ก็ส่งไปซ่อมที่นั่น จริงหรือเท็จรู้ได้อย่างไร ช่างจะหาอะหลั่ยแท้มาจากไหน  ในเมื่อบริษัทไม่ขายให้ อาจต้องใส่อะหลั่ยแทน/เทียมซึ่งของไฮเอนด์ฟังออกว่าต่างจากเดิมก่อนซ่อม (อะหลั่ยแท้กับเทียม คุณภาพเสียงต่างกันลิบโลก)  
ตรงนี้เป็นบทเรียนคนที่ซื้อ หิ้ว ของหนี คุณก็ต้องขายออกในราคา ของหิ้วเก่า คนซิ้อของห้างขายต่อได้ราคากว่าเยอะ ( ของฟรี ไม่มีในโลก ทุกอย่างมีราคาที่ต้องจ่าย ไม่ตรงนั้นก็ตรงนี้)